- błąkać
- bredhendem
Słownik Polsko-Albański. 2007.
błąkać
Look at other dictionaries:
błąkać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, błąkać sięam się, błąkać sięa się, błąkać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} chodzić po różnych miejscach, nie mogąc znaleźć drogi; chodzić bez celu, wałęsać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błąkać się po polach, lasach,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błąkać się — ndk I, błąkać sięam się, błąkać sięasz się, błąkać sięają się, błąkać sięaj się, błąkać sięał się «chodzić nie mając określonego celu, nie mając się gdzie podziać, zatrzymać, rzadziej: nie mogąc znaleźć określonego celu» Błąkać się po mieście… … Słownik języka polskiego
błąkać się — Uśmiech błąka się na czyichś ustach, wargach, po czyjejś twarzy zob. uśmiech 2 … Słownik frazeologiczny
dzień — 1. Ciche dni «dni, podczas których skłóceni małżonkowie nie odzywają się do siebie»: Czasami sam zaczynałem dostrzegać, że coś jest ze mną nie tak: kolejna zmiana zakładu pracy, bo z poprzedniego zwolniono mnie dyscyplinarnie; w rodzinie coraz… … Słownik frazeologiczny
założyć — 1. Czekać, siedzieć z założonymi rękami (rękoma) «nic nie robić, przyglądać się czemuś biernie»: – I stryj ma zamiar czekać tak z założonymi rękami na wizytę mordercy? – A co mam robić? T. Kostecki, Dom. Jeśli rzeczywiście niczego nie można było… … Słownik frazeologiczny
zakładać — 1. Czekać, siedzieć z założonymi rękami (rękoma) «nic nie robić, przyglądać się czemuś biernie»: – I stryj ma zamiar czekać tak z założonymi rękami na wizytę mordercy? – A co mam robić? T. Kostecki, Dom. Jeśli rzeczywiście niczego nie można było… … Słownik frazeologiczny
błąkanie się — n I rzecz. od błąkać się … Słownik języka polskiego
cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… … Słownik języka polskiego
dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… … Słownik języka polskiego
samopas — 1. przestarz. «bez dozoru, bez opieki» Włóczyć się, błąkać się samopas. 2. przestarz. «w pojedynkę, oddzielnie, samotnie» Puścić się samopas w drogę … Słownik języka polskiego
szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… … Słownik języka polskiego
